:48:02
Będę pana nazywać pan Ferguson.
:48:04
O rany, nie.
:48:07
Po tym, co wydarzyło się dziś po południu,
mogłaby mnie pani nazywać Scottie.
:48:11
Albo nawet John.
:48:13
Wolę Johna.
:48:18
Dobrze, to załatwiliśmy.
Czym się zajmujesz, John?
:48:22
Spaceruję.
:48:24
To dobre zajęcie. I mieszkasz tu sam?
:48:29
- Nie powinno się mieszkać samemu.
- Niektorzy to wolą.
:48:34
To niedobre.
:48:38
Jestem mężatką, wiesz.
:48:44
Powiesz mi coś?
Czy to już ci się kiedyś zdarzyło?
:48:49
Co?
:48:51
Że wpadłaś do zatoki.
:48:56
Nie, nigdy wcześniej.
:48:58
Kiedy byłam mała, pływałam na łodce
i zdarzało mi się wpaść do jeziora.
:49:02
Raz nawet wpadłam do rzeki,
kiedy skakałam z kamienia na kamień.
:49:07
Ale nigdy wcześniej nie wpadłam
do Zatoki San Francisco.
:49:11
A ty?
:49:13
Nie, dla mnie to też pierwszy raz.
:49:18
Doleję ci kawy.
:49:34
- Halo?
- Co się dzieje? Nie ma jej jeszcze w domu.
:49:37
Wszystko dobrze. Jest tutaj.
Niedługo ją odwiozę.
:49:41
- Co się stalo?
- Skoczyła do zatoki.
:49:46
- Halo?
- Nic jej się nie stalo?
:49:49
Nie, wszystko dobrze. Nie martw się.
:49:51
Ale ona nie wie. Rozumiesz?
:49:54
Nie wie, co się stało.
:49:59
Scottie, Madeleine ma 26 lat.