:59:00
Błagam, nie proś mnie.
:59:03
Zabierz mnie stąd.
:59:06
Zawieźć cię do domu?
:59:09
Do światła.
:59:12
Obiecaj, że nie będziesz mnie więcej pytał.
Obiecaj mi.
:59:48
Dlaczego biegłeś?
:59:50
Bo jestem za ciebie odpowiedzialny.
:59:53
Chińczycy wierzą,
że jeśli ocaliłeś komuś życie,
:59:56
jesteś za nie odpowiedzialny,
więc czuję się zobowiązany.
:59:59
Muszę wiedzieć.
1:00:02
Sama wiem tak mało.
1:00:08
Wydaje mi się, że idę długim korytarzem,
1:00:14
w ktorym kiedyś były lustra.
Wiszą tam jeszcze fragmenty tych luster.
1:00:19
A kiedy dochodzę do końca tego korytarza,
1:00:22
widzę ciemność.
1:00:26
I wiem, że jeśli wejdę w tę ciemność,
1:00:31
umrę.
1:00:34
Nigdy nie doszłam do końca.
Zawsze udaje mi się zawrocić.
1:00:39
- Poza jednym razem.
- Wczoraj?
1:00:42
I nie wiedziałaś, co się stało,
dopoki nie obudziłaś się u mnie.
1:00:46
Nie wiedziałaś, gdzie byłaś.
1:00:48
Ale pamiętasz jakieś szczegoły,
te fragmenty luster.
1:00:51
- Niewyraźnie.
- Co pamiętasz?
1:00:53
Pokoj,
1:00:56
w ktorym siedzę sama.
1:00:58
- Zawsze sama.
- Co jeszcze?