:24:48
Matka, która mnie urodziła...
:24:52
ojciec, który mnie uczył...
:24:56
Bóg--
:25:01
Błekitne lasy
i purpurowe cienie, ja--
:25:04
Błekitne cienie
i purpurowe lasy.
:25:07
- Spartakus, wystraszyłeś mnie!
- Przepraszam.
:25:13
- Jak długo tu jesteś?
- Tylko chwile.
:25:17
Dlaczego nic nie powiedziałeś?
:25:19
Wygladałaś na szcześliwa.
Nie chciałem ci przeszkadzać.
:25:21
Jestem szcześliwa.
:25:23
Próbowałam przypomnieć sobie piosenke,
której nauczył nas Antoninus.
:25:27
Czy to były błekitne cienie
i purpurowe lasy?
:25:29
Czy purpurowe lasy
i błekitne cienie, czy jeszcze inaczej?
:25:32
Chce sie kochać z moja źona!
:25:37
Spartacus, postaw mnie. Jestem--
:25:39
Nic mnie nie obchodzi.
:25:41
- Musisz, musisz--
- Tak?
:25:44
- Musisz być ze mna delikatny.
- Dlaczego?
:25:47
Dlaczego, kochana?
:25:49
Bede miała dziecko.
Postaw mnie.
:25:54
Co?
:25:58
Dziecko.