2:03:00
-Πώς είσαι;
-Μια χαρά.
2:03:02
Φαίνεσαι πολύ καλύτερα.
2:03:08
Τι απαίσια λουλούδια.
2:03:12
Ευχαριστώ πάντως.
2:03:13
Αδερφή, μπορείτε να τα βάλετε στο νερό,
παρακαλώ;
2:03:16
Βεβαίως.
2:03:17
Παίρνεις ραβασάκια στο νοσοκομείο;
2:03:19
Με συγχωρείτε.
2:03:21
Νομίζει ο πατέρας σου ότι παίρνεις ραβασάκια
από το φίλο μου;
2:03:28
Νόμιζα ότι ήταν κάποιος λογαριασμός
ή κάτι τέτοιο.
2:03:32
-Γιατί ανταγωνίζεσαι τους πάντες;
-'Ηταν μια απολύτως λογική απορία.
2:03:38
Τι έχεις; Δε φαίνεσαι στα καλά σου.
2:03:41
Φοβάμαι ότι έχω κρυώσει.
2:03:44
Από μένα κόλλησες;
2:03:46
Μάλλον.
2:03:47
Θα βάλετε το αυτοκίνητό σας
στο πάρκινγκ των επισκεπτών, παρακαλώ;
2:03:50
Με συγχωρείτε.
Βιαζόμουν και δεν είχα μεγάλη διαύγεια.
2:03:53
Παρκάρατε εκεί που γράφει "Μόνο Προσωπικό".
2:03:56
Εντάξει. Φεύγω αμέσως.
2:03:58
Με συγχωρείτε,
αλλά είναι ο κανονισμός του νοσοκομείου.
2:04:04
Η Μαίρη προσπαθούσε απλώς να βοηθήσει.
2:04:06
Δε αμφιβάλλω ότι βοήθησε κι εσένα πολύ.
2:04:10
Ούτε θ' αναρωτιόμουνα
αν κάνατε εξομολογήσεις η μια στην άλλη.
2:04:14
Ας μην αρχίσουμε πάλι.
2:04:20
Σου αγόρασα μερικά βιβλία.
2:04:23
Του φίλου μου, καθ. Μπέαρ,
τους Ρομαντικούς Ποιητές...
2:04:25
και κάτι που ίσως σ' αρέσει,
Η Ιστορία του Χορού και...
2:04:29
Το πορτρέτο του νεαρού καλλιτέχνη
του Τζέημς Τζόυς, που ίσως σ' αρέσει.
2:04:34
-Ποιανού είναι αυτά; Δεν είναι δικά σου.
-Είναι της Μαίρης.
2:04:37
Από πότε
φοράνε οι νοσοκόμες γυαλιά ηλίου στη δουλειά;
2:04:43
Πάλι τα ίδια μας!
2:04:47
Πότε είπε ο γιατρός ότι μπορείς να φύγεις;
2:04:50
Τι;
2:04:51
Θα διαβάσεις το περιοδικό ή θα μου μιλάς;
2:04:54
Εντάξει.
2:04:55
Πότε είπε ο γιατρός ότι μπορείς να φύγεις;
2:04:57
Νομίζω ότι θέλει να μείνω άλλες 48 ώρες.