1:00:11
Die eerste keer, toen je
hier alleen stond. . .
1:00:15
waarom huilde je toen?
Wil je me dat nu vertellen?
1:00:18
Omdat ik iets was kwijtgeraakt.
1:00:21
Wat dan?
-Een leven. Het mijne.
1:00:26
Hij veroverde de wereld en stierf
toen hij 32 was. Ik ben 52.
1:00:32
M'n enige ambitie is nog om niet
door de wereld bedwongen te worden.
1:00:38
Jouw ambities zijn altijd de zijne
geweest. Dat moet nog steeds zo zijn.
1:00:44
Ik zal je iets vertellen.
Toen ik 32 was, was ik in Spanje.
1:00:49
Ik trof daar een standbeeld van
Alexander aan. Toen huilde ik ook.
1:00:54
Toen ook al.
1:00:57
Ik wil je z'n zwaard geven
om mee naar huis te nemen.
1:01:00
Hij is te diep begraven.
In de tijd begraven.
1:01:04
En de mantel van Alexander?
-Die is Caesar te zwaar.
1:01:10
Z'n droom dan.
1:01:13
Maak zijn droom tot de jouwe.
1:01:17
Zijn grootse plannen.
1:01:20
Ga door waar hij is opgehouden.
1:01:24
Maak uit de lappendeken van
overwinningen één wereld.
1:01:29
En uit die ene wereld één natie.
1:01:33
Eén volk dat de wereld
in vrede bewoont.
1:01:37
Eindelijk weet ik wat je van me wilt.
-Van ons.
1:01:42
En wordt Alexandrië de hoofdstad?
-Die heeft hij uitgekozen.
1:01:48
Ik ben Romein.
-En hij Griek.
1:01:51
We worden één volk.
-Hij was 32 en het lukte hem niet.
1:01:56
Wij zullen slagen.
Jouw dromen, jouw ambities.