:49:02
De tweede keer sterven doet
geen pijn en het zou jou helpen.
:49:06
Een mooie basis
voor een nieuw verbond.
:49:08
Ik stel geen prijs op
een nieuw verbond met Rome.
:49:11
Wat wil je dan wel?
:49:14
Marcus Antonius.
:49:17
De restanten van z'n leger, Rufio,
m'n zoon en ik, heel Egypte. . .
:49:22
we wachten allemaal op hem.
:49:24
En de tijd dringt.
-Marcus Antonius?
:49:29
Er is hier niemand van die naam. . .
:49:32
in leven.
:49:51
Tijd waarvoor?
:49:55
Dat Antonius in wapenrusting met
in elke hand een zwaard verschijnt?
:50:02
Verheugt u, want Marcus Antonius
komt jullie te hulp.
:50:13
Antonius, zei je?
Die is gestorven bij Actium. . .
:50:17
tijdens z'n vlucht.
:50:19
Het verhaal gaat dat hij over
het water probeerde weg te rennen.
:50:30
Dus Rufio en m'n legioenen
wachten? Waarop?
:50:36
Om me de vragen te stellen die ik
mezelf in slapeloze nachten ook stel?
:50:41
'Waarom ben je niet dood?'
:50:44
'Hoe kun je leven?'
:50:46
'Waarom lig je niet
diep onder de zee. . .
:50:49
bloedeloos, opgezwollen,
vredig na een eervolle dood?'