:52:02
Ik hoop dat u mij niet meer
van moord verdenkt.
:52:05
Sorry, dat was dom van me.
- Nee hoor.
:52:08
U zag me tenslotte
over't lichaam gebogen staan.
:52:12
Gaat u zitten.
- Dank u weI.
:52:15
U wilde me iets vertellen?
:52:17
Ik hoorde weI wat Mrs Lansquenet
en haar broer die dag bespraken.
:52:22
Dacht ik aI.
- Het was niet expres.
:52:25
Natuurlijk niet. Wat heeft u gehoord?
:52:28
Alleen flarden,
maar genoeg om te weten...
:52:31
dat hij bang was dat een familielid
hem ging vermoorden.
:52:35
Welk familielid?
- Dat weet ik niet.
:52:37
Het leek alsof hij
het liever niet zei.
:52:40
Begrijpelijk.
:52:43
Miss Milchrest,
weet iemand anders hiervan?
:52:46
Nee, want toen hij
kort daarna overleed...
:52:50
vroeg ik me af...
En toen Mrs Lansquenet...
:52:54
Miss Marple,
ik ben verschrikkelijk bang.
:52:57
Daar heeft u alle reden toe.
:52:59
Ze hebben het me allemaaI gevraagd...
:53:02
en ze kijken me zo ongelovig aan.
:53:06
U kunt niet goed liegen,
Miss Milchrest.
:53:10
De inspecteur moet dit weten,
alleen hij...
:53:14
en weI zo sneI mogelijk.
:53:16
Maakt u zich geen zorgen.
:53:18
Gaat u naar uw kamer
en laat het aan mij over.
:53:21
Hartelijk bedankt.