:51:14
Als u Miss Marple zoekt,
ze is beneden in de zitkamer.
:51:19
Sorry dat ik u liet schrikken.
- Geeft niks. Ik ben nog nerveus.
:51:23
Gezien de omstandigheden
is dat begrijpelijk.
:51:27
Wat bedoelt u?
:51:28
De dader vreest vast dat u gehoord
heeft wat Enderby tegen Cora zei.
:51:34
Dat is niet zo.
- ledereen vergeet weI eens wat.
:51:37
Maar de moordenaar zou u
niet zomaar rond laten lopen.
:51:42
Ik moet...
- Gaan?
:51:44
Ja, ik ook. Welterusten.
:51:50
Is er iets, Miss Milchrest?
- Ja.
:51:54
Kan ik u spreken? Privé?
- Natuurlijk, in mijn kamer.
:51:58
Dank u.
:52:02
Ik hoop dat u mij niet meer
van moord verdenkt.
:52:05
Sorry, dat was dom van me.
- Nee hoor.
:52:08
U zag me tenslotte
over't lichaam gebogen staan.
:52:12
Gaat u zitten.
- Dank u weI.
:52:15
U wilde me iets vertellen?
:52:17
Ik hoorde weI wat Mrs Lansquenet
en haar broer die dag bespraken.
:52:22
Dacht ik aI.
- Het was niet expres.
:52:25
Natuurlijk niet. Wat heeft u gehoord?
:52:28
Alleen flarden,
maar genoeg om te weten...
:52:31
dat hij bang was dat een familielid
hem ging vermoorden.
:52:35
Welk familielid?
- Dat weet ik niet.
:52:37
Het leek alsof hij
het liever niet zei.
:52:40
Begrijpelijk.
:52:43
Miss Milchrest,
weet iemand anders hiervan?
:52:46
Nee, want toen hij
kort daarna overleed...
:52:50
vroeg ik me af...
En toen Mrs Lansquenet...
:52:54
Miss Marple,
ik ben verschrikkelijk bang.
:52:57
Daar heeft u alle reden toe.
:52:59
Ze hebben het me allemaaI gevraagd...