:11:01
Myślałeś kiedyś, žeby nająć chłopców?
:11:04
Jakich chłopców?
:11:05
Ze szkoły.
:11:06
Pewnie. Kobiety tež.
:11:09
Može moją mamę z Cedar City?
Ma dopiero 92 lata.
:11:13
Nie masz wielkiego wyboru.
:11:15
Źaden chłopak w tej szkole
nie ma więcej niž 15 lat.
:11:17
To niedorostki. A ja potrzebuję męžczyzn.
:11:20
Ile ty miałeś,
kiedy ruszyłeś na pierwszy spęd?
:11:23
-A co to ma do rzeczy?
-Ile miałeś lat, Wil?
:11:26
-No, za moich czasów...
-Ile?
:11:28
Trzynaście.
:11:30
I pasowały na mnie spodnie mojego ojca.
:11:32
´´To udogodnienie stosuje się,
:11:34
´´by ułatwić paniom
chodzenie w długich sukniach.
:11:38
´´Nosi się je wokół talii,
posiada dwa końce...´´
:11:44
Dzień dobry, panowie.
:11:45
Dzień dobry, panno Ellen.
:11:47
Czyžby panowie uznali,
že potrzebują dalszej edukacji?
:11:51
Pewnie by się nam to przydało,
ale wpadliśmy tylko z wizytą.
:11:55
Bardzo proszę.
:11:57
Proszę usiąść.
:12:14
Nieczęsto mamy gości.
:12:18
Czytaliśmy właśnie
Katalog Wysyłkowy Montgomery.
:12:21
Gramatyka jest tam poprawna
i jest bardzo ciekawy.
:12:25
Elizabeth, kontynuuj, proszę.
:12:29
´´...z których dłužszy ma
niklowaną klamerkę,
:12:31
´´skracającą spódnicę do žądanej długości,
:12:35
´´zaś krótszy zaopatrzony jest
w zaczep do wachlarza.
:12:38
´´W zeszłym sezonie podnośnik ten
noszony był często w Chicago,
:12:41
´´a panie uznały, že jest niezastąpiony.´´
:12:44
Dziękuję, Elizabeth.
:12:46
Posłuchajmy teraz, jak radzą sobie chłopcy.
:12:49
Odłóžcie katalogi i wyjmijcie czytanki.
:12:57
Charles Hunnicutt.
:12:58
Czy možesz przeczytać nam
pracę domową?