2:01:01
de opbouw naar de schietpartij
en de overdreven hysterie.
2:01:07
U nam slechts één risico. Simons
wonde mocht niet te erg zijn.
2:01:13
Eén ding getuigde
van erg veel dwaasheid,
2:01:17
namelijk het schrijven
van de letter J in de hut.
2:01:22
Het was zo melodramatisch dat
het u wel moest vrijspreken.
2:01:27
Wie zou dat willen doen,
behalve een medeplichtige?
2:01:33
Maar toen begon het plan
in het honderd te lopen.
2:01:38
Niet?
2:01:40
Louise Bourget was waakzaam.
Ze ziet Doyle de hut betreden.
2:01:46
Ze hoort het schot en
ziet 'm terugkeren naar de salon.
2:01:52
Ze wil zwijggeld opstrijken
en dat wordt haar dood.
2:01:59
Mr. Doyle kon 'r niet doden,
want hij kon niet bewegen.
2:02:04
Dat zweer ik.
- En u hebt gelijk.
2:02:07
Jw. Jackie heeft haar vermoord.
2:02:12
Nee.
- Daar bestaat geen twijfel over.
2:02:17
Net voor het eten
wou ze Mr. Doyle spreken.
2:02:20
Jammer genoeg ging ik akkoord
en bracht ik ze samen.
2:02:25
De één voelde zich schuldig,
de andere troostte haar.
2:02:29
Simon, het spijt me vreselijk.
- Rustig.
2:02:33
lk weet zeker dat de toon
veranderde toen we weg waren.
2:02:38
't Gaat prima, we zijn er bijna.
- Vergeet het.
2:02:42
Louise weet ervan. Ze zag me.
Ze tracht ons af te persen.
2:02:48
lk moet 'r het zwijgen opleggen.
2:02:52
Kunnen we niet betalen?
- Ons leven lang?
2:02:56
Jackie, weet je het zeker?