1:00:00
Déjà vu. Dat heb ik zo vaak.
1:00:03
- De beproefde déjà vu. Dank je.
- Niets te danken.
1:00:07
Gaat het?
1:00:11
Dat is beter.
1:00:14
Niet als je je broek niet uittrekt.
1:00:17
- Wat?
- Je moet je broek uittrekken.
1:00:20
Kijk mij nou. Ik sta te trillen als een blad.
1:00:25
Ik kan maar niet ophouden.
Ik weet wel waarom.
1:00:29
Ik ben niet gewend om vermoord
te worden. Het is m'n eerste keer.
1:00:34
Dat begrijp ik.
1:00:36
Als je zo vaak bent vermoord als ik,
raak je er wel aan gewend.
1:00:41
- Heus?
- Ja zeker.
1:00:45
- Ik zet hem hier, dan blijft hij warm.
- Proost.
1:00:51
- Deze is voor jou.
- Natuurlijk.
1:00:54
- Dan is deze voor jou.
- Dank je. Proost.
1:00:59
Je hebt trouwens niets te vrezen.
1:01:04
- Jawel.
- Nee hoor.
1:01:11
Ik een gerechtsdieneur.
1:01:18
Je zei gerechtsdieneur.
1:01:21
Dat klopt.
Ik ben hoofdinspecteur van de Sûreté.
1:01:29
Je gelooft me niet.
1:01:31
Dat is het niet.
1:01:34
Waarom zou ik je niet geloven?
1:01:36
Als jij het zegt.
1:01:38
Wie waren die lui?
1:01:41
- Moordenaars.
- Hoe weet je dat?
1:01:43
- Ik heb voor Douvier gewerkt.
- Die naam ken ik.
1:01:47
Iedereen kent hem.
Hij is zakenman en miljonair.
1:01:51
Douvier de zakenman en miljonair.
Ik wist het wel.
1:01:56
Hoeveel mensen zouden weten
dat Douvier ook Franse maffia is?