:11:01
Πριν φύγεις,
να δουλέψεις για ν'αναπληρώσεις.
:11:04
Ναι, πατέρα.
:11:08
« Η φωτιά έκαιγε το κλαδί με λύσσα.»
:11:12
« Ο Μόγλης το τίναξε δεξιά-αριστερά
κι οι λύκοι έφυγαν ουρλιάζοντας...»
:11:16
«...ενώ οι σπίθες
έκαιγαν τις γούνες τους.»
:11:18
« Τελικά έμεινε μόνο
ο Ακίλα, Μπανκίρα...»
:11:21
«...κι ίσως και δέκα λύκοι
που πήραν το μέρος του Μόγλη.»
:11:26
« Τότε κάτι άρχισε
να πονά το Μόγλη μέσα του...»
:11:29
«...όπως ποτέ πριν.»
:11:32
« Και τον έκανε
να ξεσπάσει σε αναφλητά.»
:11:35
« Τα δάκρυά του
κύλησαν στο πρόσωπό του.»
:11:40
«Τι είναι αυτό;» είπε.
:11:45
«Δε θέλω να φύγω απ'τη ζούγκλα,
και δεν ξέρω τι είναι αυτό.»
:11:49
«Θα πεθάνω, Μπανκίρα;»
:11:52
«Όχι, αδελφούλη μου»,
είπε ο Μπανκίρα.
:11:55
« Αυτά είναι
αντρίκια δάκρυα.»
:11:58
« Τώρα ξέρω πως είσαι άνδρας
και όχι παιδάκι πια.»
:12:03
«Άσ'τα να τρέξουν, Μόγλη.»
:12:06
« Είναι απλώς δάκρυα.»
:12:09
« Κι έτσι ο Μόγλης άρχισε να κλαίει
τόσο που θα του'σπαγε η καρδιά.»
:12:13
« Και δεν είχε κλάψει
ποτέ πριν στη ζωή του.»
:12:17
« Τώρα », είπε...
:12:21
«...θα πάω
στους ανθρώπους.»
:12:25
Συνέχισε.
Κι άλλο ένα κεφάλαιο.
:12:28
Παιδιά, εμπρός!
Μέσα!
:12:30
Εμπρός, παιδιά!
Μη βάλετε σε μπελά το θείο.
:12:33
Ώρα για ύπνο.
Μέσα, μη στέκεστε εκεί.
:12:37
Στα κρεβάτια σας.
:12:39
Έι! Σταμάτα!