:10:00
Muszę wyjaśnić prezydentowi,
dlaczego 22%jego dowódców
:10:04
nie wypuściło pocisków. Co mam mu
powiedzieć? Że 22% to nie tak źle?
:10:09
Prezydent wie, żejestem w pełni
odpowiedzialny za moich ludzi.
:10:13
Zarządziłem ponownąocenę procedury
naszych badań psychologicznych.
:10:17
Przepraszam, generale.
:10:20
Nie możemytych ludzi
wysyłać do prezydenta
:10:23
z całym tym psychicznym bajaniem!
Ludzkich reakcji nie da się przewidzieć!
:10:27
Ci ludzie wiedzą, co oznacza przekręcenie
kluczy i niektórzy sobie z tym nie radzą!
:10:32
To proste!
:10:38
Powinno im się odebrać
prawo decydowania.
:10:41
- Pańskie zachowaniejest naganne.
- Naganne? Dlaczego?
:10:44
Chwileczkę!
:10:47
Przepraszam, ale nie rozumiem.
Odebrać im prawo decydowania?
:10:50
Panowie!
W tych wyrzutniach mieliśmy ludzi,
:10:53
zanim którykolwiek z was
zaczął oglądać bajeczki.
:10:59
Ja sam śpię dobrze wiedząc,
że ci chłopcytam są.
:11:04
Wiemy, że to wspaniali ludzie.
Nie możemyjednak pozwolić na to,
:11:08
aby w czasie wojny nuklearnej
pociski leżały niewykorzystane,
:11:10
ponieważ ludzie
nie słuchają komputera!
:11:14
Znaczy rozkazu prezydenta.
:11:16
Prezydent zastosuje się do planu
sporządzonego przez komputer!
:11:21
Dowództwo będzie chyba
miało jakiś wkład.
:11:23
- Ależ pan to knuje.
- Cholera...
:11:26
Przy ataku z zaskoczenia
nie będzie na to czasu.
:11:29
23 minuty od ostrzeżenia do uderzenia.
:11:32
- Sześć minut przywystrzale z łodzi.
- Sześć minut.
:11:35
Wystarczy zaledwie na to,
aby prezydent podjął decyzję.
:11:38
Następnie dowodzenie
powinien przejąć komputer.
:11:41
Wiem, że czeka na pana samolot,
:11:45
ale chcę panu jeszcze coś pokazać.
:11:55
Te komputery dają nam dostęp
do całego świata.
:11:59
Ruchy wojsk, radzieckie próby nuklearne,
zmiany pogodowe.