Ambavi Suramis tsikhitsa
vorige.
weergeven.
als.
volgende.

:21:01
De zelfingenomen lach van de vorst
was de laatste in z'n leven.

:21:05
'N Minuut later hield hij voor
altijd op met lachen.

:21:30
M'n laatste centen gaf ik aan
'n onbekende koopman.

:21:34
Hij verkleedde me als vrouw.
:21:38
We gingen weg naar verre streken.
:21:56
De bewaker bij de grens
had alles door,

:22:00
maar hij verried m'n geheim niet.
:22:06
Ik veranderde m'n kleding, m'n taal.
:22:12
Ik naam 'n ander geloof aan.
:22:16
Ik verwijderde me van m'n vaderland.
:22:20
Ik koesterde de stille hoop eens
weer terug te kunnen gaan.

:22:24
Mijn leven waren een en al oorlogen
en veldslagen.

:22:28
Ik legde m'n wapens af,
ik ging in de handel.

:22:35
Ik werd rijk, onafhankelijk.
:22:40
Maar 't verleden bleef me kwellen.
:22:45
Ik verlangde naar m'n vaderland.
:22:48
Ik kon 't mezelf niet vergeven,
dat ik m'n geloof had afgezworen.

:22:54
DE WEG VAN HET LOT

vorige.
volgende.