:19:02
Sorry dat ik je zo aan het schrikken
maakte door uit die boom te springen.
:19:07
Ik voelde me schuldig.
:19:10
Dat kan iedereen weten.
:19:12
Denk je dat het voor mij makkelijk is?
Je zou nu twintig moeten zijn.
:19:26
Ik weet niet waarom ik dit heb bewaard.
Ik dacht...
:19:30
dat het misschien nog een keer
van pas kon komen.
:19:38
Pa en ma werden gek
toen ze je niet konden vinden.
:19:42
Ik moest die dingen jarenlang
aan bomen en telefoonpalen ophangen.
:19:47
Elke zaterdag.
:19:52
Je had mam moeten zien.
:19:54
Ze liet al je spullen in je kamer staan.
:19:57
Ze wou niet geloven dat je dood was.
:20:05
Het is 1986, joh.
:20:07
Het is nu acht jaar geleden.
:20:13
Bangerd.
:20:18
Kneus.
:20:20
Billenkop.
:20:23
Etter.
:20:29
Ik ben bang.
:20:32
Het komt wel goed.
:20:37
Pap, ik wil naar huis.
- Ja, dat willen wij ook graag.
:20:41
Maar de dokter wil dat je blijft.
- Ik wil hier niet blijven.
:20:46
We moeten uitzoeken waar je
bent geweest. Hij wil wat testjes doen.
:20:52
Dat vinden wij ook belangrijk.
:20:58
Een van ons blijft de hele tijd bij je.