1:25:03
Bilemiyorum.
1:25:07
Ve rüyaya devam ettim...
1:25:10
hiç hayal etmediðim
kadar uzak geleceðe baktým...
1:25:15
Nathan Junior'ýn geleceðine...
1:25:19
sanki bizim
çocuðumuzmuþcasýna...
1:25:23
onun baþarýlarýyla gurur duydum...
1:25:25
bizi hatýrlayýp
hatýrlamadýðýný merak ederek...
1:25:29
ve onun ufkunu biraz olsun
açabilmiþ olmayý umut ederek..
1:25:34
bizi hatýrlamyor olsa bile.
1:25:39
Ama sonuna kadar
Ed ve kendimi göremedim...
1:25:44
ve gördüðümdeyse...
1:25:47
herþey pusluydu...
1:25:49
çünkü yýllar...
yýllar sonraydý...
1:25:55
Çocuklarý ve torunlarý
tarafýndan ziyaret edilen...
1:25:59
yaþIý bir çift vardý.
1:26:03
YaþIý çift
hiç de fena görünmüyordu...
1:26:06
ve çocuklarý ve
torunlarý da.
1:26:10
Baba.
1:26:11
Bilmiyorum. Siz söyleyin.
1:26:16
Bu rüya:
1:26:19
yalnýzca umut muydu?
1:26:22
yalnýzca gerçeklerden mi kaçýyordum
ki yapmayacaðým þey deðildir?
1:26:28
Ama Ed ve Ben...
1:26:31
biz iyi de olabilirdik.
1:26:34
Ve gerçek gibi görünüyordu.
1:26:38
Rüyadaki sanki bizdik...
1:26:40
ve sanki...
1:26:43
þey...
1:26:44
sanki bizim evimizdi.
1:26:47
Eðer Arizona deðildi ise, pek de
uzak olmayan bir yer olsa gerek...
1:26:53
tüm ebeveynlerin
güçIü ve olgun olduklarý...
1:26:58
tüm çocuklarýn mutlu edildikleri
ve sevildikleri bir yer.