:41:38
Twój odźwierny,
zdaje się być przekonany...
:41:40
że jesteś jeszcze w podróży.
:41:43
Dopiero teraz wróciłam.
:41:46
I on tego nie zauważył?
:41:48
Może powinnaś lepiej zorganizować służbę.
:41:51
Jestem wyczerpana.
Kazałam odźwiernemu...
:41:54
mówić wszystkim, że nie ma mnie w domu.
:41:58
I widzę tutaj...
:42:00
mojego młodego przyjaciela.
:42:05
Odźwierny ma dzisiaj burzliwy wieczór.
:42:11
W istocie.
:42:12
Prawdę powiedziawszy
szukałem właśnie ciebie.
:42:15
Mnie?
:42:17
Mademoiselle Cecile po dwóch miesiącach
nieobecności wraca do Paryża.
:42:21
I jak myślisz, do kogo zwraca swoje myśli?
:42:24
Odpowiedź: do swego ukochanego.
:42:28
Hrabio...
To zły moment na sianie niezgody.
:42:31
Nie było to moją intencją, Madame.
:42:34
Mów dalej.
:42:35
Wyobraź sobie jej niepokój,
gdy nie znalazła swego ukochanego.
:42:40
Musiałem bardziej improwizować
niż włoski aktor.
:42:43
Jak ona się miewa? Czy dobrze się czuje?
:42:45
Tak, a prawdę mówiąc nie.
:42:48
Przykro mi to mówić, ale jest chora.
:42:51
- Chora!
- Uspokój się, przyjacielu.
:42:53
Lekarz powiedział, że wyzdrowieje.
:42:56
Teraz wiesz już, jak bardzo cię szukałem.