:32:01
Ik heb nog nooit van m'n leven
zoiets gevoeld.
:32:10
Moet ik nu het chocolaatje
uit Pennsylvania eten?
:32:16
Luister, we kunnen beter weggaan.
:32:20
Heb je me echt alles verteld
over het sturen van het signaal?
:32:23
Ik denk van wel. Maar misschien
moeten we het verder onderzoeken.
:32:29
Ik breng je naar huis.
:32:30
Nee, dat is te ver.
Laten we naar jouw huis gaan.
:32:35
-Voel jij wat ik voel?
-Meer.
:32:40
Ik droom.
:32:44
"Het leven lijkt 'n droom"
:32:48
Zoals jullie grote dichter zegt.
:32:57
Welkom in villa Mills.
:33:02
Wat is dit?
:33:04
Hoeden.
:33:05
Deze is 'n verzamelobject.
Was ooit van Jimmy Durante.
:33:09
Wie?
:33:12
"Welterusten mevrouw Calabash,
waar u ook bent."
:33:17
Hij was 'n zanger en danser in films.
:33:19
Kom binnen, dit is het paleis.
Ga zitten. Neem 'n asbak.
:33:23
Ik ga even naar Jessie kijken.
Ga niet weg...
:33:25
of ik zal voor altijd onder m'n bed
moeten kruipen en stof opzuigen.
:33:31
Nou, wat is hier aan de hand?
:33:33
Zou 't kunnen dat hij echt niet weet
hoe hij het signaal heeft uitgezonden?
:33:37
-Wat is dat?
-'n Hond.
:33:38
Zeer vereerd op deze planeet.
:33:40
Vaak te zien
in gezelschap van brandslangen.
:33:42
Luister, Dr. Steve liegt.
:33:45
Laat hem niet alleen.
:33:46
Maar het is niet eens meer
van belang voor hem.
:33:48
Zag je het niet tijdens dat kusgedoe?
:33:51
Z'n huid werd warm
en z'n hartslag versnelde.
:33:53
En opeens groeide zijn volume beneden.
:33:56
Het is 'n komedie.
:33:58
Regeringstypes hier
worden opgeleid om te liegen.