:48:00
Alleen als je me tegelijkertijd slaat.
:48:02
Ik meen het.
:48:03
Ik ook.
:48:04
Laten we dan weggaan.
Naar San Francisco.
:48:06
-Of Vancouver? Of Anchorage?
-Nee, ik moet vanavond vertrekken.
:48:09
Vertrekken? Waar naartoe?
:48:12
Naar huis.
:48:14
Naar de Lage Landen?
:48:15
Je kunt 't nu Nederland noemen.
Ik weet wat je bedoelt. Ja.
:48:21
Wanneer kom je terug?
:48:23
Ik kom nooit terug.
:48:30
Je komt nooit terug? Waarom?
Waarom kun je nooit terugkomen?
:48:34
-Nou, ik...
-Celeste.
:48:36
Ik klink niet graag wanhopig,
maar dit nieuws maakt me wanhopig.
:48:39
Ik ben wanhopig, Celeste.
Ik weet dat 't plotseling is...
:48:42
maar je bent het meest ongelooflijke
dat me ooit is overkomen.
:48:45
Ik kijk naar je gezicht en kan niet geloven
wat ik voor je voel.
:48:49
Ik ben hopeloos, waanzinnig, hoteldebotel
verliefd op je. Ik kan je niet laten gaan.
:48:54
Of je uit m'n leven laten verdwijnen.
:48:56
Nu niet en nooit niet.
Zonder jou is er geen leven.
:48:59
En?
:49:00
Wil je met me trouwen?
:49:03
Met je trouwen?
:49:04
Ja. Alsjeblieft.
:49:06
Dit is 'n vreemde ontwikkeling.
:49:08
Ik weet dat 't plotseling is en snel.
:49:10
Niet als je bedenkt
dat ik al vijf jaar op je wacht.
:49:13
Voordat ik jou ontmoette
dacht ik alleen maar aan de wetenschap.
:49:16
Nu kan die me niets meer schelen.
Ik geef alleen nog maar om jou.
:49:20
Je ogen, je huid, je haar, je gezicht.
:49:22
Denk je dat je weer om de wetenschap
zou gaan geven als we trouwden?
:49:27
Als ik maar wist dat je bij mij bleef
en nergens naartoe ging.
:49:33
Ik weet dat het plotseling is en zo,
dus luister 's.
:49:36
Waarom loop je niet even 'n blokje om
en denk je erover na?
:49:40
Oké, ik zal erover nadenken.
:49:46
Je gaat zo toch niet naar buiten, of wel?
:49:49
Nee. Natuurlijk niet.
:49:59
Ze is origineel. Ze moet wel ja zeggen.