:58:00
We moeten ons verstoppen.
Wat heb jij toch?
:58:04
Wat heb jij? Je bent hier
de enige die niet lacht.
:58:08
Is die dikke kop dan
nergens gevoelig voor?
:58:14
Tjonge, nee.
:58:16
Hoe ben je toch zo'n stuk
chagrijn geworden?
:58:20
Wil je dat weten?
:58:22
Dan vertel ik je dat.
:58:24
Een Toon heeft m'n broer vermoord.
:58:27
Ja, een Toon.
:58:30
We onderzochten 'n bankoverval
in Toontown.
:58:34
Destijds werkten Teddy en ik graag
in Toontown. We vonden 't leuk.
:58:41
Maar goed. Een of andere vent...
:58:45
...ging ervandoor met
een miljard pegels.
:58:50
We volgden hem naar 'n cafeetje
in Yonkster Street.
:58:54
We gingen naar binnen...
:58:57
...maar hij had ons in de smiezen.
:59:02
En liet een piano op ons vallen,
van vijftienhoog.
:59:06
Ik brak m'n arm...
:59:09
...maar Teddy heeft het niet gered.
:59:12
Ik heb nooit ontdekt wie 't was.
:59:15
Maar hij stond over me
heen gebogen en lachte.
:59:19
Met vurige, rode ogen...
:59:23
...en een hoge piepstem.
:59:27
Daarna verdween hij, Toontown in.
:59:32
Geen wonder dat je
de pest aan me hebt.
:59:35
Als 'n Toon mijn broer vermoord
had, had ik ook de pest aan mij.
:59:39
Kom op, ik heb niet de pest aan je.
:59:42
Jawel.
- Welnee.
:59:44
Welles, anders zou je niet steeds
zo aan m'n oren trekken.
:59:49
Sorry dat ik aan je oren
heb getrokken.
:59:52
Alle keren dat je aan m'n
oren hebt getrokken?
:59:55
Alle keren.
:59:57
Excuses aanvaard. Geef me de
vijf. Ik voel me een stuk beter.