1:21:02
Λίγο τσάι;
1:21:07
Γάλα ή ζάχαρη;
1:21:10
Δε σας έδωσαν
μεγάλο δωμάτιο.
1:21:12
Είμαι μοναχός.
Δε μ' απασχολούν τα επίγεια.
1:21:20
-Όμορφη είναι.
-Στο Λονδίνο είναι.
1:21:23
Λίγο δύσκολο...
1:21:25
Πώς αντέχετε;
1:21:27
Μπορείτε να πάτε παντού.
Γιατί κάθεστε εδώ;
1:21:30
Μ' αρέσει να διδάσκω.
Δε θέλω να πάω αλλού.
1:21:40
Μίλησα στον πατέρα μου.
1:21:41
Με αναγκάζει
να φύγω απ' το έργο.
1:21:46
Το θέατρο
είναι το παν για μένα.
1:21:51
Αλλά δεν το ξέρει.
1:21:53
Τον καταλαβαίνω.
Δεν είμαστε πλούσια οικογένεια.
1:21:58
Σχεδιάζει τη ζωή μου
χωρίς να ρωτήσει τι θέλω.
1:22:02
Το είπες ποτέ αυτό
στον πατέρα σου;
1:22:05
Του έδειξες το πάθος σου
για το θέατρο;
1:22:08
-Δεν μπορώ.
-Γιατί όχι;
1:22:11
Δεν μπορώ
να του μιλήσω έτσι.
1:22:13
Τότε υποκρίνεσαι.
Παριστάνεις τον υπάκουο γιο.
1:22:19
Φαίνεται αδύνατον, αλλά
πρέπει να του δήξεις τι είσαι.
1:22:23
Ξέρω τι θα πει.
1:22:26
Ένα καπρίτσιο
που πρέπει να ξεχάσω.
1:22:29
Βασίζονται σ' εμένα.
Να το βγάλω απ' το μυαλό μου.
1:22:34
Δεν είσαι υπηρέτης.
1:22:37
Απόδειξέ του ότι δεν είναι
καπρίτσιο το πάθος σου.
1:22:40
Αν πάλι δε σε πιστεύει
τότε θα 'σαι αρκετά μεγάλος...
1:22:43
για να κάνεις αυτό που θέλεις.
1:22:52
Και το έργο αύριο;
1:22:54
Πρέπει να του μιλήσεις,
πριν από αύριο.
1:22:59
Δεν υπάρχει
πιο εύκολος τρόπος;