Dead Poets Society
prev.
play.
mark.
next.

1:22:02
Το είπες ποτέ αυτό
στον πατέρα σου;

1:22:05
Του έδειξες το πάθος σου
για το θέατρο;

1:22:08
-Δεν μπορώ.
-Γιατί όχι;

1:22:11
Δεν μπορώ
να του μιλήσω έτσι.

1:22:13
Τότε υποκρίνεσαι.
Παριστάνεις τον υπάκουο γιο.

1:22:19
Φαίνεται αδύνατον, αλλά
πρέπει να του δήξεις τι είσαι.

1:22:23
Ξέρω τι θα πει.
1:22:26
Ένα καπρίτσιο
που πρέπει να ξεχάσω.

1:22:29
Βασίζονται σ' εμένα.
Να το βγάλω απ' το μυαλό μου.

1:22:34
Δεν είσαι υπηρέτης.
1:22:37
Απόδειξέ του ότι δεν είναι
καπρίτσιο το πάθος σου.

1:22:40
Αν πάλι δε σε πιστεύει
τότε θα 'σαι αρκετά μεγάλος...

1:22:43
για να κάνεις αυτό που θέλεις.
1:22:52
Και το έργο αύριο;
1:22:54
Πρέπει να του μιλήσεις,
πριν από αύριο.

1:22:59
Δεν υπάρχει
πιο εύκολος τρόπος;

1:23:09
-Είμαι παγιδευμένος.
-Όχι, δεν είσαι.

1:23:40
-Πού είναι η Κρις Νόελ;
-Στο 111.

1:23:58
-Τι κάνεις εδώ;
-Ήρθα να ζητήσω συγνώμη.


prev.
next.