:44:00
Rachel !
:44:06
Ze begon...
:44:09
te stuiptrekken, en ik dacht:
:44:13
"Mijn God, ze stikt !"
:44:18
"Ze stikt en ze zullen zeggen
dat ik haar heb laten stikken."
:44:21
"Je haatte haar", zullen ze zeggen.
En dat was waar.
:44:25
"Je wou haar dood."
En dat was ook waar.
:44:31
En toen stierf ze.
:44:35
Ik begon te schreeuwen.
Ik rende 't huis uit en gilde:
:44:40
"Zelda is dood !"
:44:42
De buren kwamen naar buiten
en keken...
:44:47
Ze dachten dat ik huilde...
:44:50
Maar weet je ?
:44:52
Misschien...
:44:55
lachte ik wel.
:45:08
Dat was dan volkomen terecht.
:45:11
Als ik nog een reden zocht om je
ouders niet te mogen, heb ik die.
:45:16
Ze hadden je nooit
met haar alleen mogen laten.
:45:20
Waar was haar verpleegster ?
:45:22
Ze hebben een kind van acht
:45:25
achtergelaten bij een stervende,
die waarschijnlijk krankzinnig was.
:45:32
Wat ga je doen ?
- Je valium geven.
:45:35
Je weet dat...
- Vanavond neem je er wel een.