:44:00
Rachel!
:44:06
O bir anda...
:44:09
Kasilmaya basladi
ve söyle düsündüm,
:44:13
""Aman Tanrim, boguluyor.
Zelda boguluyor!""
:44:18
Eve döndüklerinde onu bogarak
öldürdügümü düsünecekler.
:44:21
""Ondan nefret ediyordun Rachel
diyeceklerdi."" ve bu dogruydu.
:44:25
""Ölmesini istiyordun, diyeceklerdi.""
ve bu da dogruydu.
:44:31
Sonra öldü.
:44:35
Çiglik atmaya basladim. Evden çiktim,
""Zelda öldü"" diye bagiriyordum!
:44:40
""Zelda öldü!""
:44:42
Komsular disari çikti
ve baktilar...
:44:47
Agladigimi düsünüyorlardi.
:44:50
Fakat biliyor musun?
:44:52
Belki de...
:44:55
Gülüyordum.
:45:08
Güldüysen seni bunun için kutlarim.
:45:11
Ailenden nefret etmem için
bana bir neden daha verdin.
:45:16
Onunla asla yalniz
birakilmamaliydin.
:45:20
Hemsiresi neredeydi?
:45:22
Çekip gittiler ve
sekiz yasindaki bir kizi
:45:25
o anda delirmis olan, can çekisen
kizkardesiyle basbasa biraktilar.
:45:32
- Nereye gidiyorsun?
- Sana Valium getirecegim.
:45:35
- Biliyorsun ki ben...
- Bu gece alacaksin.