:11:01
Τσουκνίδες γέμισε κι αγκάθια
κι άχρηστα πράματα.
:11:08
Τέτοιο κατάντημα!
Νεκρός δυο μήνες μοναχά...
:11:13
'Οχι τόσο...
Ούτε καν δυο!
:11:17
Βασιλιάς εξαίρετος! Σαν τον
Υπερίωνα σε σάτυρο μπροστά!
:11:25
Τόσο πολύ τη μάνα μου αγαπούσε,
που κι από τον άνεμο τη φύλαγε!
:11:32
Μα γιατί πρέπει
να θυμάμαι;
:11:37
Στον άλλονε σφιγγόταν, λες και
ο χορτασμός φούντωνε τον πόθο!
:11:43
Κι όμως, μήνας δεν πέρασε,
μην το συλλογίζομαι!
:11:47
Προδοσία, γυναίκα,
είναι το όνομά σου!
:11:56
Τα πράγματά μου φορτώθηκαν,
αγαπημένη Οφηλία.
:12:01
'Εχε γεια...
:12:05
Αδελφή...
:12:10
Τον 'Αμλετ και τα γλυκόλογα σαν
παιχνίδι δες το, τίποτε άλλο.
:12:17
-Τίποτε άλλο;
-Μην πολύ το σκέφτεσαι...
:12:21
'Ισως τώρα η αγάπη του υπάρχει,
μα αδύναμη η θέλησή του είναι.
:12:26
Σκλάβος είναι
της καταγωγής του.
:12:29
Δεν μπορεί, σαν άνθρωπος
κοινός, ο ίδιος να επιλέξει...
:12:33
αφού της χώρας η ασφάλεια
από την επιλογή του εξαρτάται.
:12:37
Σκέψου τι θα συμβεί, αν σαγη-
νευτείς από το ερωτικό κάλεσμα.
:12:47
Ακόμα εδώ βρίσκεσαι, Λαέρτη;
Πήγαινε, για το Θεό!
:12:51
Ούριος ο άνεμος για
το ταξίδι κι εσύ δεν ξεκινάς.
:12:56
Να έχεις την ευχή μου.