1:42:00
Ενός μουρλού. Μου 'χυσε κάποτε
κρασί πάνω στο κεφάλι μου.
1:42:05
-Ποιος θαρρείς πως ήταν;
-Δε γνωρίζω.
1:42:08
Αυτό το κρανίο, κύριε...
1:42:11
του Γιόρικ ήταν,
του γελωτοποιού του βασιλιά.
1:42:14
-Αυτό;
-Ακριβώς αυτό.
1:42:16
Δώσ' το μου να δω...
1:42:24
Αλίμονο,
φτωχέ μου Γιόρικ!
1:42:28
Τον γνώριζα, Οράτιε.
1:42:31
'Ανθρωπος με πνεύμα απέραντο,
μ' εξαίσια φαντασία!
1:42:42
Χίλιες φορές στην πλάτη του
μ' είχε σηκώσει...
1:42:46
και τώρα, τι φρικιαστικό
που είναι στη φαντασία μου.
1:42:52
Το στομάχι ανακατεύεται
στη σκέψη...
1:42:56
ότι εδώ ήταν τα χείλη
που τόσο συχνά είχα φιλήσει...
1:43:03
Πού 'ναι τα πειράγματά σου,
τα χοροπηδητά σου;
1:43:09
Τα κεφάτα ξεσπάσματα, που
με γέλια τράνταζαν τραπέζια;
1:43:17
Ούτε ένα αστείο, την τωρινή σου
την κατάντια να γελάσεις.
1:43:26
Τώρα, σύρε στης βασίλισσας
την κάμαρα και πες της...
1:43:32
ότι όσο κι αν βάλει φτιασίδι,
έτσι θα καταντήσει!
1:43:41
Κάνε την
να γελάσει μ' αυτό.