:25:01
- Það er hrætt.
- Einmitt. Það!
:25:04
Hjálpaðu okkur að muna.
Fylltu í eyðurnar.
:25:07
Gerðu það. Því ég veit ekki
um hvað þið eruð að tala.
:25:13
Ég man fátt. Þegar ég reyni,
hverfur allt í móðu.
:25:18
Funduð þið það ekki?
:25:21
Þegar ég fór yfir sýslumörkin
var sem bundið væri fyrir augu mín.
:25:26
- Kannski er það vatnið.
- Vatnið?
:25:29
Kannski er það holræsið.
:25:32
Þetta er rafgeymasýra.
:25:38
- Eddie!
- Eddie, andaðu að þér. Andaðu.
:25:45
Það er í lagi. Ég held ég viti
nú hver Nískupúki var:
:25:50
Stór, hvítur með rautt nef,
:25:53
um 25 metra hár með fullan
munn af hárbeittum tönnum...
:25:57
Ö, Eddie.
:26:03
Hver fjárinn er að gerast?
:26:05
Ég á við, hvað er um að vera?
:26:10
Fyrirgefið.
:26:12
Minningin var bara svo ljóslifandi.
:26:15
Ég starði beint framan
í fyrirbærið.
:26:18
Og þú bjargaðir lífi Stans.
Manstu eftir því?
:26:22
Já.
:26:24
- Já, ég man það nú.
- Vel á minnst, Stan. Stan?
:26:27
Hvar er hann konunglegi
heiðarleiki annars?
:26:30
- Talaðirðu við hann?
- Já, ég held að hann komi.
:26:34
Við ættum að byrja án hans.
:26:36
Við getum sagt honum frá seinna.
Talaðu við okkur.
:26:39
Ég veit ekki um ykkur
:26:40
en nú líður mér vel í fyrsta sinn
síðan ég kom hingað.
:26:45
Svona.
Fáum okkur í glas.
:26:48
Langar ykkur ekki í smá mat
og hafa smá gaman?
:26:51
Svona talar sannur aumingi.
:26:53
- Skál fyrir Aumingjafélaginu.
- Allt í lagi.
:26:56
Heill Aumingjafélaginu.