1:33:01
Maar ik was nog een kleine
jongen en miste mijn moeder.
1:33:05
Dus vloog ik naar huis,
naar mijn eigen raam.
1:33:09
Het was dicht.
1:33:12
Ze waren me vergeten.
1:33:17
Ik vond andere ramen.
Sommige daarvan stonden open.
1:33:23
Zo heb ik Wendy ontmoet.
Ik achtervolgde mijn schaduw.
1:33:26
Ik verwachtte dat mijn schaduw
en ik zouden samenvallen.
1:33:41
Jongen.
1:33:45
Waarom huil jij?
1:33:49
Hoe heet jij?
1:33:51
Wendy Moira Angela Darling.
En jij?
1:33:55
Ik kwam vaak terug naar Wendy.
Altijd in de lente.
1:34:02
En Wendy werd steeds ouder...
1:34:05
...en ouder.
1:34:06
En toen kwam ik
voor het laatst terug.
1:34:10
Peter, ik kan niet meekomen.
Ik kan niet meer vliegen.
1:34:16
Ik ben oud, Peter.
1:34:19
Ik ben veel ouder dan 20.
1:34:22
-Ik ben al lang volwassen.
-Nee.
1:34:25
-Je had het beloofd.
-Ik heb zelf kinderen.
1:34:27
En zij hebben al kinderen.
1:34:30
Mijn kleindochter, Moira,
ligt daar in bed te slapen.
1:34:34
Toen ik haar zag slapen...
1:34:37
...veranderde
er voorgoed iets in mij.
1:34:40
Ik geef haar een kus.
1:34:43
Nee, Peter.
Geen knopen of vingerhoeden.
1:34:46
Je mag haar hart niet breken
als ze ziet dat je niet kan blijven.
1:34:53
Nee.
1:34:55
Ik bedoel een echte kus.