:02:01
De eerste twee weken
van mijn leven had ik geen naam.
:02:05
Dede kon maar geen naam kiezen.
:02:08
Uiteindelijk werd het Fred.
:02:11
Ze zei dat ze nog nooit een klein jochie
had gekend dat Fred heette.
:02:16
Als ik als succesvol danseres werk,
krijg je zoveel frietjes als je wilt.
:02:21
Maar nu moet je deze troep eten.
:02:23
- Jawel.
- Nee.
:02:27
Als je denkt dat ik een trein ga nadoen
zodat je je mond opendoet,
:02:32
- Vergis je je lelijk.
- Koffer.
:02:36
Wat heb je toch vandaag?
Geen koffer. Dat is eten.
:02:41
- Koffer, mama.
- Nee Fred, dat is een bord.
:02:48
Kijk dan, het is geen koffer.
Het is een bord.
:03:10
Toen ik in de eerste klas zat, was 't
duidelijk dat ik niet zoals de rest was.
:03:19
Zeker niet zoals Matt Montini.
:03:23
Tegen hem kijk ik het meest op.
:03:28
Matt Montini is altijd
aanvoerder bij 't voetballen.
:03:32
Hij heeft altijd iemand om mee te eten.
:03:35
- En Fred?
- Tate is een sukkel.
:03:42
- Wat 'n oen.
- Tate kan niets.
:03:58
Eerst zei juf Nimvel tegen Dede