1:16:01
Sama pani mówi.
Ale informuje ją pani.
1:16:04
On jest sam,
a pani daleko, u matki...
1:16:07
co daje jej szansę,
by poszła i zrobiła, co zechce.
1:16:12
To nie było podejrzane?
1:16:14
Co chcesz od Arthura?
1:16:16
Myślisz, że nic nie wiem?
1:16:18
Sypnęłaś.
Teraz on próbuje coś wykręcić.
1:16:22
Znowu martwi się,
że Arthur mówi, że ją wrabia.
1:16:27
Powiedziałam jej, że nic nie powie.
1:16:30
Arthur był zawsze przeciwko mnie.
1:16:33
Przeszłość nie ma z tym
nic wspólnego.
1:16:36
Pójdę tam i dowiem się,
co powiedział:
1:16:39
Jak mi się nie spodoba,
załatwię to:
1:16:42
Nie zaczynaj z Artiem,
on nie pozwoli.
1:16:46
Nie słuchasz mnie.
Nie zaczynam z Artiem...
1:16:49
tylko z nim skończę!
1:16:52
Uznałam, że tylko mi grozi.
1:16:54
Myślała pani, że tylko...
1:16:57
porozmawia z nim i nastraszy go?
1:17:01
Nie wiem, co myślałam.
1:17:03
Co jest?
1:17:05
Padam z nóg, nic więcej.
1:17:08
Nie pij za dużo.
1:17:10
Daj buzi.
1:17:12
- Cześć.
- Chodźmy.
1:17:21
Jak długo pani spała?
1:17:22
Kilka godzin,
zbudził mnie ojciec.
1:17:25
I co dalej?
1:17:30
Kochanie.
1:17:32
Tato, która jest?
1:17:34
Prawie 23:30.
Chodź na górę, prześpij się.
1:17:37
Artie dzwonił?
1:17:40
- Może się prześpisz?
- Muszę iść do domu.
1:17:44
Odwieźć cię?
1:17:45
- Dzieci śpią?
- Jak aniołki.
1:17:48
Na pewno chcesz iść?
1:17:51
Tak, na pewno.
1:17:53
Ojciec panią odwozi:
Wyraża pani lęk?
1:17:57
Mówię, że to dziwne,
że Arthur nie oddzwonił: