:10:07
Sytuacja tutaj...
:10:12
również jest dramatyczna.
:10:14
Nasza nieoficjalna taktyka to "zbadać,
:10:18
"przepisać leki, zwolnić".
:10:22
Brzmi to okrutnie?
:10:24
Bo jest okrutne.
:10:25
Oni potrzebują leczenia, a my - łóżek.
:10:28
Teraz przejmie was dwoje moich kolegów,
:10:31
dr Elizabeth Bowen i dr Patrick Shea.
:10:35
Oprowadzą was po budynku.
:10:37
Mam nadzieję,
że będziecie zadowoleni z wizyty. Dziękuję.
:10:41
- Dzień dobry.
- Dobry wieczór.
:10:44
W latach 1970-1975 cztery
amerykańskie szpitale psychiatryczne...
:10:48
Muszę pomówić z...
:10:50
Witam.
To był nasz stary znajomy, pan Wilson.
:10:54
Będziemy z dr Bowen robić obchód,
proszę więc z nami.
:11:02
Wejdźcie. Zróbcie miejsce,
wszyscy się zmieszczą. Śmiało.
:11:05
On nie gryzie, mam nadzieję.
:11:08
Co my tu mamy?
:11:13
Mężczyzna, biały.
:11:15
Około 35 lat. Przywieziony przez policję.
:11:18
Wykonywał akrobacje na dachu.
:11:20
Kiedy przyjechał, był pobudzony,
majaczył, miał omamy słuchowe.
:11:27
Ktoś go już badał?
:11:28
Stażysta wstępnie stwierdził
schizofrenię paranoidalną.
:11:32
Co dostał?
:11:33
Haloperidol, 10 miligramów. Silna dawka.
Chyba podziałało.
:11:36
To nowy pacjent. Od czego zaczynamy?
:11:39
- Od oceny orientacji.
- Znakomicie. Elizabeth?
:11:44
Proszę powiedzieć, jak się pan nazywa.
:11:49
Bez nazwiska, bez przeszłości.
Nikt w pracy go nie znał.
:11:55
Wie pan, jaki dziś dzień?