1:17:01
- Szczególnie że jesteś...
- Chodzi ci o to... że jestem Japonką.
1:17:06
Aha.
1:17:09
Tu jestem Japonką.
1:17:12
Ale w Japonii byłam "ainoku".
1:17:17
Mój ojciec był "kokujin".
1:17:20
Znasz to słowo, "kokujin"?
1:17:21
- Murzyn?
- Murzyn.
1:17:23
O, tak. Znam to słowo.
1:17:26
Czarnoskóry.
1:17:31
Był w amerykańskim lotnictwie.
1:17:34
Moja matka pracowała
w sklepie z makaronem.
1:17:38
Czy znasz pojęcie...
1:17:40
"on jest burakumin"?
1:17:42
To znaczy...
1:17:45
Niedotykalny.
1:17:47
Ja byłam jeszcze niżej niż "burakumin"...
1:17:50
bo byłam zdeformowana.
1:17:52
Dla Japończyków deformacja
jest czymś wstydliwym.
1:17:56
To znak, że zrobiłeś coś złego.
1:18:00
I jakby tego było mało,
1:18:02
potem naprawdę zrobiłam coś złego.
1:18:04
Co takiego?
1:18:08
Zakochałam się w "gaijinie".
1:18:10
W białym mężczyźnie, który tam mieszkał.
1:18:12
Byliśmy ostracyzowani.
1:18:16
Utrudniało to jego pracę,
a moje życie stało się niemożliwe.
1:18:20
Musieliśmy opuścić Japonię.
1:18:22
Zostawił cię?
1:18:24
- Może oboje żeśmy się zostawili.
- Nie.
1:18:27
On zwiał.
1:18:29
Nie wytrzymał.
1:18:30
On?
1:18:33
Nie, on wytrzymywał wszystko.
1:18:36
Mój przyjaciel to dziwny człowiek.
1:18:39
Wiesz, co on mówi?
1:18:41
Zawsze zostaw drzwi do klatki otwarte,
1:18:45
żeby ptak mógł powrócić.
1:18:48
Twój przyjaciel brzmi jak idiota.
1:18:51
Chodźmy, kohai. Spóźnimy się.
1:18:54
I weź ze sobą ten dysk.