:19:01
Przestaniesz myśleć o...
:19:06
Idź tam kochanie...
:19:08
i przymierz drugą suknię...
:19:10
jest w drugim pokoju.
:19:13
Przestaniesz myśleć o płaczu!
:19:21
Idę.
:19:22
Zrób to dla mnie.
:19:29
Axel, Axel, Axel...
:19:32
Leo, Leo, Leo...
:19:40
To moja mała, słodka poleczka...
:19:44
wrażliwa jak wszyscy
z europy wschodniej.
:19:48
I jest przemiła.
:19:50
Bardzo miła.
:19:52
I wiesz ile ma lat?
:19:53
Jest młoda.
:19:55
Racja.
To właśnie sukces,
:19:57
A osiągniesz go sprzedając auta.
:20:01
Nie chcę sprzedawać aut.
:20:02
Axel, mój ojciec zaczął
handlować Kadilakami...
:20:05
już w 1914 roku.
:20:08
Miał marzenie by
sprzedać ich tyle...
:20:12
by postawione jeden na drugim,
dosięgnęły księżyca.
:20:16
Czy to nie piękne.
:20:17
Bardzo piękne. Ale taka wieża
musi się zawalić.
:20:21
Sam mu to mówiłem,
ale chciał mnie na wspólnika.
:20:24
Ja też mu się opierałem.
:20:26
Ja się nie opieram,
po prostu nie chcę sprzedawać aut.
:20:30
Czego się boisz?
:20:31
Niczego!
:20:39
Jedno wiedziałem na pewno...
:20:40
wuj Leo był bohaterem
mojego dzieciństwa.
:20:45
Zapach jego Old Spice'a
wywołał więcej wspomnień...
:20:48
niż stare rodzinne filmy.
:20:51
Wuj o tym wiedział...
:20:53
Słodki tani zapach
handlarzy aut cofnął czas...
:20:56
i zatopiłem się we śnie o przeszłości.