:22:25
11 yaþýmdayken, kabakulak...
:22:26
olmuþtum,
iyileþmesi çok zordu.
:22:29
Yüzlerce doktor beni görmüþtü, ama sonuç yoktu.
:22:33
Leo Meksika'ya gitmiþti
:22:35
ve bana birini getirdi.
:22:37
anlaþýlmaz sözlerle beni iyileþtirmiþti.
:22:40
:22:44
Kýsaca,
mutlu bir çocukluðum oldu.
:22:47
Babam hayatýný
sýnýr koruculuðuyla geçirdi.
:22:52
15 yýl boyunca,
Arizona ve Meksika arasýndaki yolu...
:22:55
gece gündüz arþýnladý.
:22:58
Ayak izleri arýyordu.
:23:00
Onun için, çalýþmak,
:23:02
bir þapkaya sahip olmak gibiydi.
:23:04
Kafanýn üstündeki bir þapka
ve asla kirlenmezdi.
:23:07
Pantalonu olmasa bile.
:23:10
Bir þeyden emindim:
çocukluðum
:23:13
ailemin ölümüyle son buldu,
6 yýl önceydi.
:23:18
Leo onlarýn ölümünden
sürekli suçluluk duyuyor.
:23:22
O gece uçaða binmiþti.
:23:25
Suçluluk duyuyordu
:23:27
:23:29
4 gün sonra, trene bindim...
:23:31
New York'a gitmek için.
:23:34
Peki neden bugün
ilk trene binmiyorum?
:23:39
Çünkü insanlar çocukluk kahramanlarýna
hayýr diyemezler.
:23:42
Onun saðdýcý olmaya karar verdim.
Ama parfümünü...
:23:45
sevsem bile,
:23:48
asla Leo olmayacam.
:23:51
Asla satýcý olmayacam!
:23:59
Axel, eðer yarýn ölürsem
ne yapacaksýn?