:08:11
Ale niebiosom dzięki za owies.!
:08:14
Kiedy się go je, można zapomnieć
o wstrętnym chłodzie wędzidła,
:08:18
o jego gorzkim, metalicznym smaku.
:08:20
Przepyszny owies.
:08:22
Słodki owies.
:08:24
Cudowny, chrupki owies.
:08:26
Piękny owies.
:08:29
Wspaniały owies... au.!
:08:33
To tylko siodło.
:08:37
Dławi mnie.!
:08:39
Możesz chodzić. Słowo.
:08:41
Z czymś takim nikt nie może chodzić.
:08:45
Wracaj z tym owsem.
:09:05
Z początku nogi sztywniały mi
i ciążyły od podków.
:09:23
Ja mówiłem "nie.!", ale on mówił "wio.!"
:09:34
Chodź.
:09:35
Kiedy odkryłem, że on i ja...
:09:37
możemy stać się jednym,
:09:40
ujeżdżanie okazało się czymś wspaniałym.!