1:07:03
Υπήρχε μια παράξενη ανακούφιση
σε αυτή τη σκέψη.
1:07:06
Τι να πουν οι καταραμένοι στους καταραμένους;
1:07:11
Δεν βρήκατε τίποτα;
1:07:13
Χωριάτικες δοξασίες.
1:07:15
Προλήψεις για σκόρδα...
1:07:17
...σταυρούς...
1:07:18
...και τον πάσσαλο στην καρδιά.
1:07:21
Αλλά από κάποιον του είδους μας...
1:07:23
...ούτε ψίθυρο.
1:07:26
Δεν υπήρχε Κόμης Δράκουλας
στην Τρανσυλβανία;
1:07:31
Χυδαίες φαντασιώσεις...
1:07:32
...κάποιου παράφρονα Ιρλανδού.
1:07:36
Παρίσι...
1:07:37
Σεπτέμβριος, 1870.
1:07:40
Η πόλη των ονείρων μου.
1:07:42
Τελικά ήμουν κρεολός.
Το Παρίσι ήταν η μητέρα της Ν. Ορλεάνης.
1:07:47
Ένα σύμπαν ολόκληρο, αυτεξούσιο.
1:08:24
Ήμαστε και πάλι ζωντανοί.
1:08:26
Mόνο οι δυο μας.
1:08:28
Ένιωθα τέτοια ευφορία
που υπέκυπτα σε κάθε της επιθυμία.
1:08:44
Τότε...
1:08:45
...όταν έπαψα να αναζητώ βρικόλακες...
1:08:48
...με βρήκε ένας βρικόλακας.