1:42:04
Ύστερα, από περιέργεια...
1:42:06
...ανία και ποιος ξέρει τι άλλο...
1:42:08
...έφυγα από τον Παλιό Κόσμο...
1:42:10
...κι επέστρεψα στην Aμερική μου.
1:42:15
Ένα θαύμα της μηχανικής
επέτρεψε να δω την ανατολή...
1:42:19
...πρώτη φορά...
1:42:21
...ύστερα από διακόσια χρόνια.
1:42:24
Τι ανατολές!
1:42:26
Τις είδα όπως δεν τις είχαν δει ανθρώπινα μάτια.
1:42:30
Aσημένιες στην αρχή...
1:42:32
...ύστερα, με τον καιρό, σε τόνους ιώδους...
1:42:36
...κόκκινο...
1:42:37
...και το γαλάζιο που είχα χάσει από καιρό.
1:42:44
Την άνοιξη του 1988
επέστρεψα στη Νέα Ορλεάνη.
1:42:48
Mόλις μύρισα τον αέρα,
κατάλαβα ότι ήμουν στο σπίτι μου.
1:42:52
Ήταν μυρωδάτος...
1:42:54
...σχεδόν γλυκός...
1:42:56
...σαν το άρωμα των γιασεμιών
και των ρόδων στην αυλή μας.
1:43:01
Περπάτησα τους δρόμους
απολαμβάνοντας το χαμένο άρωμα.
1:43:10
Και μετά, στην οδό Πριτάνια...
1:43:12
...λίγα τετράγωνα μακριά
απ' το κοιμητήριο Λαφαγιέτ...
1:43:16
...ένιωσα οσμή θανάτου.
1:43:18
Mα, δεν ερχόταν απ' τα μνήματα.
1:43:22
Η οσμή δυνάμωνε καθώς περπατούσα.
1:43:25
Θάνατος παλιός.
1:43:27
Οσμή αμυδρή για να αντιληφθούν οι θνητοί.