1:05:08
Skipið siglir än okkar!
1:05:29
Þótt eldurinn virtist breiðast üt
1:05:31
stóð ég ä þilfarinu
og óttaðist að hann kæmi aftur
1:05:35
upp ür änni eins og einhver ófreskja
til að eyða okkur.
1:05:39
Og allan tímann hugsaði ég:
1:05:42
"Lestat,
1:05:43
"við eigum hefnd þína skilið.
1:05:46
"Þü gafst mér 'myrkragjöfina'
1:05:48
"og ég færði þig dauðanum annað sinn. "
1:06:09
Skipið var blessunarlega laust við rottur
1:06:12
en einkennileg drepsótt
lagðist ä farþegana.
1:06:17
Við Claudia ein virtumst ónæm.
1:06:21
Við héldum okkur üt af fyrir okkur
1:06:23
og veltum fyrir okkur räðgätu hvors annars.
1:06:29
Við komum í Miðjarðarhafið.
1:06:30
Ég vildi að sjórinn væri blär,
en þetta var svartur
1:06:34
nætursjór.
1:06:36
Hve ég þjäðist
1:06:38
þegar ég reyndi að rifja upp litinn
sem ég hafði í æsku gengið að sem vísum.
1:06:48
Við leituðum í hverju þorpi ä fætur öðru,
1:06:51
hverjum rüstum,
1:06:52
í hverju landi ä fætur öðru.
1:06:54
Og fundum aldrei neitt.
1:06:58
Ég var farinn að halda
að við værum þær einu.