:47:04
Daar zal je vader blij mee zijn.
:47:12
Susannah zou met de trein
teruggaan naar Boston.
:47:16
Maar na drie dagen noordenwind
waren de rails ondergesneeuwd.
:47:21
De kolonel stond erop
dat ze tot het voorjaar zou blijven.
:47:26
Het huis was te leeg, zei hij.
:47:31
Dit was nog steeds haar thuis,
zei hij tegen haar.
:47:36
Hij had haar moeten laten gaan.
:47:39
Maar hij kon ook niet weten
water zou gebeuren.
:47:46
Hij kon er niks aan doen.
:47:49
Ze was net als het water in de rots
dat bevriest en het steen splijt
:47:57
Hij was net zo onschuldig
als het water-
:48:01
- dat de rots verbrijzelt
:48:08
Susannah ...
:48:14
Je weet hoeveel ik van Samuel hield.
:48:21
En je weet waarschijnlijk ook ...
:48:32
Uit respect voor hem, wou ik 't hier
zeggen. Je weet waarschijnlijk ...
:48:41
... Dat ik verliefd op je ben.
:48:45
Vanaf 't eerste moment
dat ikje zag. Net als in 'n boek.
:48:55
Dat was even 'n vlaag van romantiek.
Dat heb ik van m'n moeder.