:37:04
Skárra að vera heima særður
á hendi og dúndra gellu
:37:07
en að vera hér alheill.
- þú ert samur við þig.
:37:13
Satt segirðu.
:37:14
Hefurðu heyrt
frá Juanita?
:37:17
Hún skrifaði mér oft
í fyrstu för minni.
:37:22
Áður en ég gekk
í landgönguliðið,
:37:25
gerði ég henni barn.
:37:28
þú ert að skrökva.
- Nei.
:37:30
þú segir ekki.
- Ég á litla dóttur.
:37:33
það er stórkostlegt.
:37:36
Ég er með mynd. Ég skal
syna þér mynd af henni.
:37:41
Ég get ekki einu sinni
horft á myndina.
:37:43
þetta er stúIkan þín...
barnið þitt!
:37:47
Veistu hvernig ég lifði
tvö ár af í skóginum?
:37:50
Ég hugsa ekki um lífið heima.
það er ekki til.
:37:54
Mér er sama um það.
:37:56
Strax og ég læt mér annt um það
verð ég drepinn. Mundu það.
:38:01
Við ræðum um lífið heima
þegar við komum heim.
:38:05
Eins og þú vilt.
:38:07
Ég ætla að
fara í vímu.
:38:11
Ég ætla að láta
totta hann á mér.
:38:19
Ég er með stóran skaufa.
:38:21
Mjög stóran.
Ræðurðu við hann?
:38:26
Hvað er að gerast heima?
:38:30
Ef þú heyrðir það ekki,
er ég í annarri för minni.
:38:34
Sprengja!
:38:39
Við vorum mestallan
tímann í skóginum.
:38:44
Við erum tilfinningalausir
gagnvart öllu hérna.
:38:46
Ég er að reyna
að hugsa skyrt.
:38:48
Lautinantinn okkar er óður hvítur
piltur, Dugan að nafni, frá Ohio.
:38:56
Hann er snjall í því að
bjarga okkur úr klandri.