:46:04
- Hoe weet u dat ?
- Dat jongetje was ik, Sarah.
:46:13
Alan ?
:46:21
Je hebt haar vermoord.
:46:25
Als u 'n bericht inspreekt,
belt de dokter u terug.
:46:30
Dr. Boorstein, met Sarah Whittle.
Bel alstublieft terug.
:46:34
U moet m'n dosering controleren.
:46:37
Dat ene voorval dat
niet echt heeft plaatsgevonden...
:46:42
Dat jongetje
dat niet echt verdwenen is...
:46:46
Ik zit nu bij hem thuis limonade
te drinken. Ik wil uw mening horen.
:46:54
- Hij belt terug.
- En in de tussentijd...
:46:58
Na 2000 sessies bij de psychiater
wist ik zeker dat dat niet bestond.
:47:06
Jou overkwam zo iets ergs
dat ik 't verzonnen had.
:47:10
Ja, het was erg. Dat was 't zeker.
Maar 't is echt gebeurd.
:47:16
Nee, je vader heeft je
in mootjes gehakt.
:47:20
Kom nou, Sarah.
Zou m'n vader zoiets doen ?
:47:25
Hij kon me amper knuffelen,
laat staan in mootjes hakken.
:47:31
26 jaar geleden
zijn we aan 'n spelletje begonnen.
:47:36
En nu gaan we allemaal zitten
om het af te maken.
:47:42
En jij bent nog aan de beurt ook.
:47:55
Meespelen, Sarah.
:47:59
Goed, geef me de dobbelstenen maar.
Ga naar huis. Het hoeft niet, hoor.