Twelve Monkeys
podgląd.
wyświetla.
zakładek.
następnego.

:22:03
Nie mogę was ocalić. Nikt nie może.
:22:06
Próbuję po prostu zebrać informacje,
by pomóc ludziom w dniu dzisiejszym...

:22:11
prześledzić ścieżkę wirusa.
:22:13
Nie jesteśmy w dniu dzisiejszym,
panie Cole?

:22:17
1 990 jest w przeszłości.
To już się stało. To właśnie próbuję...

:22:24
Wierzysz więc,
że teraz jest 1996, tak?

:22:27
Nie! 1996 to też przeszłość.
Posłuchaj. Chodzi...

:22:33
Chodzi o to, że muszę zadzwonić.
:22:38
Mogę to wyjaśnić, jeśli zadzwonię.
:22:42
Do kogo byś zadzwonił?
Kto by to wyjaśnił?

:22:45
Naukowcy. Zorientowaliby się,
że wysłali mnie do niewłaściwego roku.

:22:49
Mogę wysłać wiadomość,
którą odbiorą w teraźniejszości.

:22:56
Czy mogę zadzwonić?
:22:59
Proszę.
:23:06
Co robisz w psiej misce?
Wychodź!

:23:08
Kto tam wsadził te chipsy?
:23:12
Tak? Co?
Wiadomość?

:23:15
Posłuchaj, nie wiem...
Przestań hałasować!

:23:18
Nie wiem o czym mówisz.
:23:20
Czy to ma być żart?
Nie znam żadnych naukowców.

:23:24
Duanne, wychodź...
James jaki?

:23:29
Nie ten, którego się spodziewałeś?
:23:32
Nie. To była jakaś kobieta.
O niczym nie wiedziała.

:23:37
Cóż, może był to zły numer.
:23:41
Nie. Dlatego mnie wybrali.
Mam dobrą pamięć.

:23:46
James, gdzie się wychowałeś?
:23:48
Doktorze Railly.
:23:50
Mam dziwne uczucie,
że już się znamy.

:23:53
Zaczekaj. Jest 1990. Powinienem
zostawiać wiadomości w 1996!

:23:57
To nie jest jeszcze właściwy numer!
To o to chodzi!


podgląd.
następnego.