1:15:05
Przywitałbym się, ale jestem
chory. Zaraz byś się zaraził.
1:15:09
- Co się stało?
- Nie idę wieczorem.
1:15:14
Wiedziałam!
1:15:16
Von mnie opuściła.
1:15:18
Co się stało?
1:15:19
Nie mam pojęcia, ale w tej
chwili leci do Nowego Jorku.
1:15:23
Z początku było wręcz idealnie.
1:15:26
Mówiła, że jest tak,
jakby ziścił się jej sen.
1:15:29
A potem nagle, tego ranka...
1:15:32
Chcę wrócić do domu.
Do Grega.
1:15:40
Naprawdę?
1:15:42
- Nie wiem, co mi jest.
- Od kiedy?
1:15:46
Nie wiem.
1:15:49
Dlaczego?
1:15:51
Nie wiem, jak to dokładnie
wyjaśnić.
1:15:55
Po prostu powiedz.
1:15:58
Nie, żebym źle myślała o tobie.
Myślę, że jesteś wspaniały.
1:16:05
Tylko że przez tyle lat
byłam żoną Grega.
1:16:08
Potrafi być trudny.
Mieliśmy nasze...
1:16:12
wzloty i upadki.
Oczywiście.
1:16:15
- Więc od kiedy..?
- Nie wiem. Tylko że...
1:16:19
Zawsze miałam to swoje
marzenie...
1:16:22
że poznam kiedyś
idealnego mężczyznę...
1:16:27
który spełni moje sny,
i że będę wiodła...
1:16:30
idealne życie. I to marzenie...
1:16:35
stanowiło, jak sądzę
część niezadowolenia z Grega...
1:16:41
i mojego życia.
A wtedy ty się zjawiłeś...
1:16:45
Wydawało się, że znasz
każdą moją tajemnicę.
1:16:52
Pozwól, że tak to ujmę:
1:16:54
Zobaczyłam, jak spełnia się
mój sen...
1:16:57
i te moje fantazje już mnie
więcej nie nękają.