:00:49
Yðar hátign...
:00:53
Einu sinni, fyrir ekki svo löngu,
:00:56
bjuggum við í töfraheimi
:01:00
glæsilegra halla og stórveislna.
:01:05
Þetta var árið 1916
:01:10
og sonur minn Nikulás
:01:13
var keisari Rússlands.
:01:27
Halló, elskan.
:01:29
Við vorum að fagna 300 ára afmæli
yfirráða fjölskyldu okkar.
:01:36
Og, þá nótt, skein engin stjarna bjartar
en okkar yndislega Anastasía,
:01:43
yngsta barnabarnið mitt.
:01:47
Hún grátbað mig að fara ekki aftur til Parísar,
:01:51
svo ég lét útbúa sérstaka gjöf handa henni til
að gera aðskilnaðinn okkur báðum léttari.
:01:58
Handa mér? Er þetta skartgripaskrín?