:06:03
Met special effects
van de zieke geesten Greg en Bob...
:06:08
wordt het een zieke film.
:06:11
Er zit geen horror
in de eerste helft van de film.
:06:16
Je kunt je dus inleven
in de personages...
:06:19
voordat ze enge dingen beleven.
Daardoor voel je de horror meer.
:06:25
Veel horrorfilms worden te snel eng,
zodat je er niet inkomt.
:06:30
Wij willen dat je in de film opgaat
voordat de horror begint.
:06:36
Net als in horror-romans.
:06:38
Je leert de personages goed kennen
voor de horror begint.
:06:43
Je geeft meer om ze,
dus ga je op in de film.
:06:46
We willen onszelf niet
met hem vergelijken...
:06:50
maar wat de romans
van Stephen King zo eng maakt...
:06:55
en waar hij geen erkenning
voor krijgt...
:06:59
Hij kan als geen ander
personages beschrijven.
:07:03
Het zijn geloofwaardige personages
met wie je je vereenzelvigt.
:07:10
En als je helemaal in ze opgaat,
laat hij ze door een hel gaan.
:07:15
En je weet hoe ver Stephen King
daarin kan gaan.
:07:20
Dat doet echt pijn, want je geeft om
die mensen. Het zijn geen typetjes.
:07:27
Onze personages zijn gewoon een
stel etterbakken, maar wel grappig.
:07:33
Het grappige aan deze film...
:07:38
is dat er na een uur opeens
vampieren in blijken te zitten.
:07:44
Er is geen enkele aanwijzing
in de film dat dat gaat gebeuren.
:07:50
Ze zijn er opeens.
:07:53
Het publiek wordt volkomen verrast.
:07:57
Net als de personages.
Die verwachten ook geen vampieren.