1:35:02
Czy zna pan generała Honga
i jego córkę?
1:35:06
Nieistotne. Prosiłam, żeby
skończył pan z takimi pytaniami.
1:35:10
Dobrze.
1:35:13
Czy jako oficer policji pracował
pan kiedyś w więzieniu?
1:35:18
Sprzeciw.
1:35:19
Podtrzymuję. Skończył pan?
1:35:21
Nie, nie skończyłem.
1:35:24
Czy 10 kwietnia nie próbował pan
zrzucić mnie ze schodów?
1:35:29
Sprzeciw.
1:35:30
Podtrzymuję.
1:35:31
A 11 kwietnia to nie pan
zaatakował mnie
1:35:35
i mojego obrońcę w samochodzie?
1:35:38
Nie.
1:35:39
Jeszcze nie skończyłem.
1:35:41
Straciłam cierpliwość.
1:35:44
Dlaczego nie pozwala pani świadkowi
odpowiadać na pytania?
1:35:48
Siedzi tu i śmieje się ze mnie.
1:35:51
Śmieje się i kłamie.
1:35:54
Gdzie mój obrońca?
Zbyt dużo było z nią kłopotów?
1:35:58
Obraża pan sąd.
1:35:59
Skoro o to chodzi,
1:36:01
zostawcie ją, a weźcie mnie.
I tak macie już dla mnie trumnę.
1:36:06
Obraża pan sąd.
1:36:07
I co mi zrobicie?
Zastrzelicie mnie dwa razy?
1:36:11
Puśćcie ją wolno, a weźcie mnie.
1:36:14
Nie mam pieniędzy, ale mam buty.
Wystarczy, żeby zapłacić za kulę.
1:36:19
Proszę zakryć czymś podłogę,
żeby się nie pobrudziła.
1:36:23
Załatwmy to tutaj. Kula w łeb.
1:36:28
Nie chcę czekać.
1:36:30
Twój klient miał na rękach
krew mojej córki.
1:36:33
Został wrobiony.
1:36:34
Przez kogo?
1:36:36
Kogoś, kto ma władzę.
1:36:37
- Dość!
- Nie.
1:36:41
Pozwólcie jej mówić.
1:36:43
Wie, co jej grozi, jeśli oskarżenia
1:36:47
będą bezpodstawne.
1:36:49
Dlaczego boicie się listy
rozmów telefonicznych?
1:36:54
Ujawnijcie ją.
1:36:56
Zbyt długo już patrzę
1:36:59
na sądy wewnątrz sądów.