1:00:08
Sevgili Frederick, az önce Jeffrey'in vaftiz
edildiði kilisenin yanýndan geçtim.
1:00:13
Ve hýzla Rutherford Köprüsü'ne yaklaþýyorum.
Baþka bir deyiþle...
1:00:16
Aþkým, senden on dakika uzaklaþtým ve
þimdiden kaybolmuþ durumdayým.
1:00:22
Yazmaya tekrar baþladým ve
umuyorum ki, bu kelimeler...
1:00:26
...dudaklarýmýzý tekrar biraraya getirir...
-"Aþkým Victoria..."
1:00:30
"...Ellerin titreyen tenime deðsin artýk."
1:00:32
"Sen mektuplarýn rahatlýðýna ve kelimelere,
benim yapamadýðým bir þekilde güveniyorsun.
1:00:36
Ne yazýlýrsa yazýlsýn, hiç bir kelime
beni senin gidiþin konusunda teselli edemez."
1:00:40
"Sonunda, aþkým,
Moskova'ya vardým...
1:00:42
ve buradaki ilk gecem
anlatamayacaðým kadar kasvetliydi.
1:00:45
-Bir ülke bu kadar berbat olabilir mi?"
-"Bu saçmalýk da ne?"
1:00:49
-"Yoksa sen burada olmadýðýn için mi öyle?"
-"Senin üzüntülerine of çekmeyeceðim.
1:00:54
Gerçekten herþey söylediðin kadar kasvetliyse,
benim bulduðum çareye kulak ver."
1:00:59
-"Frederick..."
-"Bir an önce geri dön, sözlüm."
1:01:01
"...sevgilim, dokunuþunu özlüyorum.
Hala elbiselerimde kokunu arýyorum."
1:01:08
"Þansým varken seni yataða sabitlemeliydim.
1:01:11
Sanki sen bir kelebek,
ben de iðneymiþim gibi."
1:01:15
"Birlikte nakýþ gibi iþlenmiþtik,
kalp kalbe karþý."
1:01:18
"Victoria, kulak ver bana.
Bizim zamanýmýz geçiyor.
1:01:22
Bu saçmalýða ne gerek var? Müzik
bana yabancýlaþtý. Sanki kelebeðim senmiþsin gibi.
1:01:25
Bu düþünce de uzaklaþýyor arýk, aþkým.
1:01:28
Sana söylediðim her þey...
1:01:30
ve söyleyebileceðim her þey
þu iki kelime ile ifade edilebilir.:
1:01:36
Geri dön, Victoria.
Geri dön."
1:01:41
Bana artýk yazma, aþkým.