Les Couloirs du temps: Les visiteurs 2
prev.
play.
mark.
next.

1:29:04
Немој така.
1:29:06
Зарем не сакаш рубини?
1:29:07
Сакаш ли ти да одиш таму?
1:29:09
Тоа е најдобро.
1:29:10
Утре си одите сите тројца,
и се ќе биде како што треба.

1:29:14
Нема да жалиме.
1:29:27
Госпоѓата ве чека.
1:29:29
ќе останам тука.
1:29:37
Како си се облекол?
1:29:39
ено, побрзај!
1:29:41
Еве ги скапоцените камења.
Сите на број.

1:29:43
Тантелата!
1:29:44
Ти благодарам, добра Коро.
1:29:46
Не преправај се!
1:29:48
Не ми е многу ќеф да
останеш на венчавката,

1:29:52
но твојата ќерка би
била среќна.

1:29:58
Не те мразим, Коро
кавгаџико...

1:30:04
И јас не те мразам.
1:30:08
Ја имаш ли тантелата?
- Секако.

1:30:11
Правец дома! Чоколадчето...
и среќен пат.

1:30:16
Така е. Да ги затвориме
Ходниците.

1:30:18
Тато!
1:30:20
Почекај ме во кочијата.
- Немаме време.

1:30:23
Во кочијата и тишина!
1:30:24
Ако го употребуваме тој тон,
тогаш...

1:30:29
Ги зел рубинчињата?
- Во кочијата и тишина!

1:30:34
Сепак не остануваш?
1:30:35
Срцето ми плаче,
но реков дека не можам.

1:30:38
Не смееш така... денеска!
1:30:40
Кога веќе си тука!
1:30:41
Не сум ти јас татко и се мачам
како да се вратам назад.

1:30:46
Кој сте, ако не сте татко?
1:30:48
Многу личите.
1:30:49
Јас сум ти предок, но те
разбирам како татко.

1:30:53
Страдав бидејќи сум
напуштена.

1:30:57
Бидете ми татко барем
на венчавката.


prev.
next.