:17:00
Μιτς Βρόμαν.
Απ' το πανεπιστήμιο Τζωρτζτάουν.
:17:03
Πήρα το βραβείο Γουίλλιαμ Τόμσον.
:17:06
Στο δημοτικό...
:17:07
ζωγράφισα ένα κουνέλι
και πήρα βραβείο δυο αστράκια.
:17:14
Ξαναπάω εκεί.
:17:21
Πρώτον, μην προκαλείτε κακό.
:17:24
Τι αποκρύπτει αυτή η απλή αρχή της ιατρικής;
:17:29
Μια τρομερή δύναμη.
:17:31
Τη δύναμη να κάνεις κακό.
:17:35
Ποιος σας δίνει αυτή τη δύναμη;
:17:37
Ο ασθενής.
:17:39
Ο ασθενής έρχεται να σας δει
σε μια στιγμή μεγάλης ανάγκης...
:17:42
σας δίνει ένα μαχαίρι και σας λέει,
"Γιατρέ, κόψε με."
:17:46
Γιατί;
:17:48
Διότι σας εμπιστεύεται.
:17:50
Σας εμπιστεύεται σαν ένα παιδί.
:17:53
Εμπιστεύεται ότι δε θα κάνετε λάθη.
:17:58
Το λυπηρό είναι...
:18:01
ότι οι άνθρωποι είναι ανάξιοι εμπιστοσύνης.
:18:04
Είναι στην φύση μας να λέμε ψέματα...
:18:06
να λιποψυχούμε, να εκνευριζόμαστε,
να κουραζόμαστε...
:18:09
να κάνουμε λάθη.
:18:12
Κανείς λογικός ασθενής
δε θα εμπιστευόταν τον άνθρωπο...
:18:15
αλλά δε θα τον αφήσουμε.
:18:18
Η δική μας αποστολή...
:18:20
είναι να σας εκπαιδεύσουμε εντατικά
για να σας βγάλουμε την ανθρωπιά...
:18:24
και να σας κάνουμε καλύτερους.
:18:27
Θα σας κάνουμε γιατρούς.
:18:46
Στο δεύτερο έτος...
:18:47
νόμιζα ότι θα είχαμε περισσότερη επαφή
με τους ασθενείς. Εσύ;
:18:50
Γεια σου. Με λένε Πατς.
:18:53
Ήταν ένας αμερικανικός χαιρετισμός...
:18:55
όπου ο ένας απευθύνεται λεκτικά στον άλλο...
:18:57
ως ένδειξη υποδοχής και φιλίας.