1:03:02
-Μην στραμπουλίξεις τον αστράγαλό σου.
-Σωστά.
1:03:10
-Πατς;
-Περίμενε, περίμενε.
1:03:25
Αυτό είναι.
1:03:28
-Πρέπει να το πω στην Καρίν.
-Τι;
1:03:31
-Να το δανειστώ αυτό;
-Βεβαίως.
1:03:45
-Τι βλέπεις;
-Πατς, είναι αργά.
1:03:48
Τι βλέπεις;
1:03:50
Μαϊντανό.
1:03:52
Κι ένα κέρατο.
1:03:53
Όχι, κοίτα πέρα από τα αντικείμενα.
1:03:56
Κοίτα μέσα απ' αυτά.
1:03:59
Άσ' τα να είναι φλου.
Πες μου το πρώτο που βλέπεις.
1:04:03
Κάτι με μια μύτη.
1:04:05
Φαντάσου ότι είναι ένα κτίριο με μύτη.
1:04:08
Ένα δωρεάν νοσοκομείο.
1:04:11
-Να πάω γα ύπνο τώρα;
-Όχι.
1:04:12
Επειδή έχω πάρα πολλές ιδέες,
θέλω να με βοηθήσεις.
1:04:16
Το πρώτο διασκεδαστικό νοσοκομείο
στον κόσμο.
1:04:18
Ένα κτίριο με ελεύθερη μορφή.
1:04:20
Θα έχει μυστικά περάσματα
και δωμάτια για παιγνίδι.
1:04:23
-Σιγά, δεν προλαβαίνω να γράφω.
-Δεν μπορώ να μιλάω πιο σιγά.
1:04:26
Θα χρησιμοποιούμε το χιούμορ
εναντίον του πόνου.
1:04:29
Γιατροί και ασθενείς θα συνεργάζονται στενά.
1:04:32
Δε θα υπάρχουν τίτλοι, αφεντικά.
1:04:34
Θα έρχονται απ' όλο τον κόσμο όσοι
θέλουν να βοηθούν τους άλλους.
1:04:39
Η χαρά θα είναι ο τρόπος ζωής...
1:04:41
με υψηλό σκοπό τη μάθηση
κι απώτερο την αγάπη.
1:04:45
-Τα έγραψες;
-Όχι, αλλά έγραψα το ζουμί.
1:04:48
-Πρέπει να με βοηθήσεις.
-Πατς, όχι.
1:04:51
-Ναι.
-Όχι.
1:04:52
Δε θα είναι εύκολο,
αλλά ό,τι αξίζει είναι δύσκολο.
1:04:56
Κοίτα...
1:04:58
δεν είμαι σαν εσένα, Πατς.